Shakespeare denildiğinde, akla gelen eserlerinden en özeli belki de “Hamlet”. Bütün dünyada ünlenen tiradlarıyla Hamlet’i elbet bizim ülkemiz de gözden kaçırmadı. Her dönem sahnelenen bu enfes eser, yüzyılları aşarak günümüze kadar geldi.

İşte Shakespeare’nin Hamlet’inden insana dair 15 alıntı…

Sözlerim uçuyor havaya, ama düşüncem yerde; Öz olmayınca söz yükselmiyor göklere!

(S.: 97)

Bir insana insan mı denir bütün işi, Yemek ve uyumak olursa dünyada yalnız?

(S.:115)
İki işten birini seçemez olunca, İkisini de yüzüstü bırakanlar gibiyim.

(S.: 95)

Başkasını iyi bilen kendini de iyi biliyor demektir.

(S.: 156)
Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!

(S.: 71)

Kadınlar ne kadar severse o kadar korkar. Sevgileri de kuşkuları da varsa aşırı var. Yoksa hiç yoktur.

(S.: 84)

Ne borç ver, ne borç al; çünkü borç vermek genellikle insanı hem paradan, hem dosttan eder.

(S.: 38)

Serçenin ölmesinde bile bir bildiği vardır kaderin. Şimdi olacak bir şey yarına kalmaz, yarına kalacaksa, bugün olmaz. Bütün mesele hazır olmakta.

(S.: 159)

Kendi içindeki dikenler kanatsın vicdanını!

(S.: 32)
Yalancı gözyaşlarının tuzu , Daha yakarken kızarmış gözlerini…

(S.: 14)

Ey günahkâr acelecilik! Bu hayra alamet değil. Kırıl ey kalp! Çünkü dilimi tutmam lazım.

(S.: 27)

Büyük sevgide, küçük kuşkular korkuya döner,
Küçük korkular büyüdükçe artar büyük sevgiler.

(S.: 84)

Ama günah çıkarmak neye yarar,
Pişman olmaz, yaptığından dönmezse insan?

(S.: 96)

Ne olduk dememeli, ne olacağız demeli.

(S.: 150)

Gerçeği büyütmek ya da küçültmekle bilgisizleri güldürebilirsiniz; ama bu bilenleri üzer.

(S.: 77)