Yol aynı, varacağım ev de, olmuyor, dedi.
Sorun yok o zaman, bak bozulmadı düzenin, diye tesellî etti yan koltuktaki.
Ütü aynı ütü, gömlekler askıda muntazam dizili, koltukların halıdaki izi belli, mutfaktaki fesleğenin yeri bile hiç değişmedi, ama…
Bir onun gitmesi mi, diye ekledi arkadaki.
Öyle değil, yok, dedi. İnin siz burada haydi. Her şeye onun eli değmişti.