Dizimle bileğim arasında boğuluyorum günlerdir
Kimse anlamıyor gerçeği, ben anladıklarımdan korkuyorum
Halının altı öyle kabarmış ki, altındakilerle başa çıkamıyorum
Annem çok temizlik yapmaların kadınıdır 
Dip bucak neden unuttu beni onu hiç bilmiyorum
Eski bir vitrinde kimsenin dokunmadığı
Sarı sayfalı isimler ansiklopedisi gibiyim 
Azametimden şüphe  yok belki ama içim toz
‘ sayfalarımın tozunu niye almadın ?’ diye bağırıyor avazım
Susuyorum, çünkü Çürüdü altımı çizdiğim satırlar 
Hiçlikle varlık arasında inliyorum, galiba beni duymuyorlar
Galiba ben sessiz çığlık atıyorum, galiba duysalar duymazdan gelmezler
Galiba duysalar zaten gelmezler, o yüzden kızmıyorum
Yanlışın hiçbir yerinden dönülmüyor gecenin bu saatinde
Gri sabahlara da umutla uyanılmıyor zaten
O yüzden bende çekimlemekten vazgeçtim artık zamanı
Gün’aydığında da Gün’battığında aynı yerdeyim
İçimin ağaçlı odasında bir gizlideyim
Bul beni